Konuştukça eksilir insan
Gözü döndüğünde hırstan
Savrulur yardan yara
Ruh paramparça
Akıl çepeçevre yara
Yüz kara
Maskara
Tuhaf tuhaf tuhaf
Susarak da savaşılır
Maksat gerçeği aramaksa
Sabır Sabır Ya Sabır
Haykır haykırabildiğin kadar
Haykır
Keyif çakır
Belki deli
Muaf muaf muaf
Akıl tatile çıkmış
Fikir taralelli
Bu yaştan sonra
Çocuk avutmak da varmış
Ninni bebeğim ninni
Bir dağ var masalda
Kaf Kaf Kaf
Bir anadan bir babadan
Kardeş kardeşe düşman
Aman aman ha aman
Biraz ümit biraz da
Havf havf havf
Gümüş söz paslı teneke
Sükût altın pırlanta
Birikmiş bin kıranta
Hakaret eden de var
İftira atan da
Gördün mü böyle adet
Ananda atanda
Gaf gaf gaf
Kim
Nerde
Ne yapıyor
Ne yapsın
Zaaf zaaf zaaf
Keyfinin kâhyası mısın
Sana ne ondan bundan
Kim ne yaparsa yapsın
Saf saf saf
Züğürdün çenesini yorar
Zenginin malı
Konuşulacak yerde konuşmalı
Susulacak yerde susmalı
Lâf lâf lâf
Onur BilgeKayıt Tarihi : 1.1.2007 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.........SUSU................YORUM....
kim demiş, Necip Fazıllar yetişmez diye. kim demiş, Necip Fazıl öldü diye... işte siz, işte sizin gibi şairler..
selam ve sevgilerimi sunarım. 10 puan.
TÜM YORUMLAR (6)