Lades vakit Şiiri - Yaşar Adıyaman

lades vakit
*****
hakkı verilmemiş bir günün sabahındayım
bir gül bir güne hasret
bir can bir bedende esaret
ah beni vuran ben
git benden
kaç gün
evrende yaşar
katilim
kaç gün
kaç benden
kaç hakkını ver cehennemin
kaç yolunu bul cennetin

bir sabah bir sabah uyan
tomurcuk açar elbet
nergis baş kaldırır
kana kana su içer
manolya adına tüm çiçekler
benden içeri
nimeti ağır gelir esrik başlara
kaç kurşun cümlem var
tüketme beni
ve düşürme kuytu ağlara

leyla sızar geceye
bir yağmur anlar
tüketmez beni
pınarı kuruyan gözlerim bilir
ay şahit
baharı muştula
güneşi getir
lades olsun her vakit
yenileyim bilerek sana
yenile yenile yenileneyim sende

ey manolya,
ey nergiz
ey ekinezya
ey lavanta kokulu bahar
kaldır omuzlarımdan
yükü ağır beyaz bulutları
yoruldum menekşem
insan hercai zaman

kış uykusu candan habersiz sanma
kalbi atan sevgiden bir yük taşır
gayret ettim
esaret kaldı bu can bu bedene yetim
cesaret ise son silahım kaybettim
ne olur kendinden sür kirmana
Sırlarımı yıllarımı avuç içlerimi
gözlerimden v/erdim sana

artık biliyorsun
yoksul ve yoksun yanımı
şimdi bir bahar topla
her mevsimden biraz
ve senden çoğalsın günler
verelim hakkını
heybemize aşk d/olsun
ve
senden daha çok olsun

.....yaşar adıyaman