Lacivert Hüzün… Şiiri - Z. Naz Ergun

Geceme düştü ay,
Yıldız şafağında ufka an sayıyorum…
Yüreğimin adımları eşliğinde lacivert acılara büründüm,
Gözlerim yaşlı sana kahkaha atıyorum…
Kırılan korlarımı topladım aleve verdim
Bedenimde sinsi yalnızlığım
Açtığı yerde yediveren güllerim,
Sen iklim, sen mevsim, sen bitki örtüsü
Koluma taktım ebedi efsanemi
Anılarım da, varlığımda sana biriktirdiğim cümleleri
Bulutlardan sızdırıyorum…
Onlarca sana, binlerce bana,
Adına Adem adıma Havva
Kokulu düşlerden cennetler kuruyorum…
Bir adım da okyanus çıldırdım galiba,
Çektim nefesimi içime sana aşk salıyorum…
Gölgemle tangodayım
Yalnızlığım keman çalıyor,
Ay düştü geceme,
Lacivert hüzne süründüm,
Yıldız şafağında ufku sen sanıyorum…