Ya hay, ya hak, la ilahe illallah...
Ol dedi cümle alem yoktan (la) var oldu ve nefs-i ruh üfleyerek çamurdan halk etti. Akıl verdi, fikir verdi, can verdi... Merhameti, şefkati, acıyı, tatlıyı bil verdi. En degerli olmak şartı ile gönül denen merhaleye his verdi. Bir hissi beşer gönül gözü ile bakarsa, bu aşikârı bilmeye ram olacaktır...
Benki son aradım heybede, la aşk-ı son git bul kabede...
Lakin kabe uzaktır dedim, la aşk-ı son kabedir evin...
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta