kuzuların otladığı yere
götürdük tamah duyduğumuz
süslü yalnızlığmızı
üstünü örtük toprakla
tanıdık bildiklerin
öykünecek neyin kaldı avucunda
tohumu bozulmuş,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta