Daldan düşen yaprak gibiyiz,
Azalıyoruz ağır ağır
Bir anda değil
Bu hazanın çökmesi yüreğimize
Sendelettiğinde beni bu Taş;
Hatırlıyorum...
Çakırkeyifliğim sonsuzluk gibiydi;
Heyhat! ...
Hiç ölmeyecekmiş ve
Öldürmeyecekmiş gibiydi hayat,
Sadece sevgi ve Mao'nun
Binbirçiçekli fikirleriydi hayat bize;
Bir Mavi elbiseden 1,5 milyar
insana ve teyp ve radyolu teyp 1.5 milyar
Sen se Türkiyede çelik yürekli
olamayan insanlara bir türlü ''Ve çeliğe su verildi''yi okutmaya çalışıyorsun
Sendikasından şovenlik akanları,
Saçları ışıksız olanları
Güneşte parlatıyorsun.
Benim tutkusuz geleceğim,
Sen seyreyle,güzel eyle.
Kayıt Tarihi : 23.3.2016 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulkar Cenger](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/23/kuzguncukta.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!