Kuzgun çayırlara süzülüverdi,
Ağır ve sessiz,
Odaklandı avına,
Ansızın dalıverdi.
Bir karıncaya,
Pençelerini geçirip,
Kaldırıp havaya,
Yayıldı tiz bir ses,
Zafer çığlığı atıp,
Uzaklaştı.
Yine somurtarak,
Gözleri parlıyordu,
Karınca sordu:
Seni nasıl doyurayım ben!
Ey kuzgun niye ben?!
Kuzgun cevap verdi:
Kuralları ben koymuyorum,
Tanrıya sor istersen!.A.E...
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 18:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Erden](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/30/kuzgun-ile-karinca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!