Kuzgun çayırlara süzülüverdi,
Ağır ve sessiz,
Odaklandı avına,
Ansızın dalıverdi.
Bir karıncaya,
Pençelerini geçirip,
Kaldırıp havaya,
Yayıldı tiz bir ses,
Zafer çığlığı atıp,
Uzaklaştı.
Yine somurtarak,
Gözleri parlıyordu,
Karınca sordu:
Seni nasıl doyurayım ben!
Ey kuzgun niye ben?!
Kuzgun cevap verdi:
Kuralları ben koymuyorum,
Tanrıya sor istersen!.A.E...
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 18:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!