Kuzeyli Balıkçı ve Sevgi Çağrışımları

kuzeyli bir balıkçı
başında beresi
yüzü kızarmış soğuktan
ellerinde nasır
sinmiş üstüne
çıkmaz balık kokusu

çıkmaz gerekmedikçe sesi
kılıçtan keskin
soğuk nefesi
ve umut gözlerinde
sanki yeniden doğmakta
ağına takılan her balıkta

onunkisi mutluluk
ve sevgi
hayatının basitliğine
seviyor hayatını,
sandalını,
balıklarını ve
denize açılışını her gün

ve bu kızıl sakallı
kalın kirpikli genç kuzeyli
hatırlatır bana
sevgiyi,
sevginin yalınlığını,
kayıtsızlığını ve
umursamazlığı
her şeyi
herkesi
ondan başka

o;
benim sandalım
o; ellerimin tuzu,
yosunum,balığım
o; karanlıkta
yolumu gösteren fener,
bir şebnem,
bir çiğ tanesi sabahın ayazında

onun denizine açılırım her an
onunla canlanırım
her gün
ve her gün yeniden doğarım
varlığıyla

o;
elimden hiç bırakmadığım
sevgi sözlüğünde
en içten,
en sevimli,
en gerçekçi deyim.

onu hissetmek,
tanımak,
düşünmek,
düşündüğünü düşünmek
en çarpıcı,
en muhteşem deneyim.

o;
yaşam kaynağım,
ümidim,
her şeyim...