hayat buğday tarlasıdır
sonu gelmez bozkırlarda
alabildiğine giden
ve ben
o tarlada bilinmeyen
bilinse de farkedilmeyen
bir ekin taneciğiyim.
kimi güneşin sıcaklığına,
kavuruculuğuna
aç
kimi en azgın yağmurlarda dahi
bir damla suya
muhtaç
semadan uzanan hayat
göz alıcı
bir ışık huzmesidir
veya bana dair,
bana ait kadınların
kalbimdeki hissi,
sesidir
utanırım söylerken,
yanaklarım kızarır.
her çırpınışta,
umutta,sevgide
her gözyaşında
hıçkırıkta
ben varım.
ben;
daha önce hiç
görmediğim,
ismini dahi bilmediğim
sana,
erişilmez sevgine
aç
ve varlığına
ölesiye
muhtaç.....
Kayıt Tarihi : 18.2.2008 02:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!