Kuzey Rüzgarı Şiiri - Ahmet Çetin

Kuzey rüzgarları durmadan kar getiriyor.
Kuzeyde sade kar mı var?
Neden gelmiyor sanki?
Fesleğen kokan rüzgarıyla karlar getiren yar...

Flu duruyor bu kent,
Soluksuz sokaklar,
Heryer nasılda kurşini gri,
Kuzey rüzgarı hep gri karlar getirmekte...

Çocukların şakırtısından eser yok,
Ne çok özlemişim gülüşlerini...
Neredeler serçeler, kumrular?
Yaşamın ilk can sesleri, ilk cemreleri.

Suskunun girdabında yitikler,
Bir bahar çekiyor beni inceden,
Ürpertisi yalayıp, geçiyor bedenimi,

Çok uzadı şu aymaz kasvetli zaman,
Bir yoculuk var ufukta.
Daha dün gördüm leylekleri,
Bol seyhate delalettir onlar...

Ruhumda küçük depremler var,
Bahar demleri dem tutmaya başladı,
İlk yudum dostlarla olsun...