Özlersin ya özlediğin özlemleri; işte öyle özledim özlemle özlenileni...
Ahhh! Ahhh!
Özledim sabahın erken doğuşunu...
Özledim adını sayıklamadığım saçmalıkları anmayı...
Özledim ağlayışımdaki bilinmezi...
Özledim yürüdüğüm yolların başı boşluğunu...
Özledim üç taş, beş kağıt oyunlarda kaybetmeyi...
Neyleyim sensiz
ağlamayı..
Ağlamak,
senli güzel sevdiceğim..
Koca dünyaya bir atom bombası gibi düştüm.
Herkes kendi halinde; ama benden geriye eser yok...
Para mezar taşı süslemeye yarar..
Sevgi ise ruhumuzu güzelleştirmeye yarar..
Aradaki farkı anlamak zor olmasa gerek..
Sesim,
ses tellerin oynaşmasıyla çıkarmış..
Sen gittiğinde anladım ki,
onlar seninle yaşarmış..
Artık sessizliğe büründüm,
sustum;
Sana bakarken,
bakamamak nasıl bir şey bilir misin?
Baktığın sevgi,
senin değilse,
sevginden vazgeçebilir misin?
Gözlerin alıştığı bir sen,
Her şeyin içten geleni güzeldir,
bir etki sonucu yapılanların değeri yoktur..
Benim hatırlatmalarım değil,
yüreğinin hatırlatmaları değerlidir..
Kendi ritminizi bulduğunuz vakit;
Hayatın bestelerine uyum sağlayacaksınızdır...
Keşke, avuçlarım kocaman olsaydı.
Hayatımın değerlerini taşıyan bu gözyaşlarımı,
sana gösterecek kadar yaşatabilseydim..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!