Çelişkilendi gönlüm gene, çekildi sen sevdasından..
Bilir bilmez yaşadı, gerçek aşk sancısından..
Köstek oldu, köşelerin körpe kuytuları yalnızlığa..
Unutturmadı unutulmaz anıların, uzunca uzanan umutların yolculuğunda..
Sabret duasıyla aldı sabırsızca nefesi, nefesin bitişini fısıldayan son ahıyla...
Ölmek nedir?
Ruh ile beden aşkının bitmesidir.
Ne ilginç ki;
O zaman sen benim ruhumsun
ve içimde aşkımı hissedemiyorum...
Vahşi doğa belgesellerini, vahşi olarak adlandırdığımız hayvanların dünyasında çekilmesi ne ilginç. Vahşilikte insanın üstüne yokken...
3ü, 5 Yaptık. 4ü unuttuk!
Bu hesapta unutulan 4 bendim.
Unutulan 4ü aralarından alınca; 3,5 atan şerefsizler çıktı!
Ben sana iki kelimelik bir hayat vermedim.
Seni o iki kelimenin gerçekliğinde sevdim...
Anlamını kaybetmiş bir hayatta,
ben seni bulduğum anlamda sevdim...
İki basit kelimeydi;
Seni seviyorum...
Güvenirsin elbet birine..
Ufak sırların büyür yavaş yavaş güvendiğinde..
Hayat yorsada, yıpratsada, güvendiğine güvenirsin..
Güvenle elini uzatırsın; o an baktığında görürsün..
Sadece kendi elini! ..
Hayatınızı karartan tek bir neden vardır;
Güveniyorumun başına Kesin ifadesini koyarak karar vermektir! ..
Görmeye çalıştığım insandan ötesi..
Göremediğim zamandan ötesi..
Gördüğüm hayatın ta kendisi..
Duyduğum hayatın acı sesi..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!