Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Bu hayattan kurtulmak için ölmek; kurtulmak değildir.
Yeni bir yaşamın başlangıcıdır.
Bu hayat biter; öbür hayat başlar!
Kim bilir. Belki de o hayat,
bu hayattan daha zor geçecektir...

Ellerimizden her tutanlar bizi koruyor anlamına gelmez...
Bazen ellerimizden umutlarımızı çalmak içindir sahte tutuşlar! ..

Sana bir dilek hakkı sunsam.
Beni dilemeyeceğini bilsem de
yeterki benim dileğimle yaşadığını bil diye...
Hayatımda senden başka dileyemeyeceğim tek dileğimi
sana verdiğimi anla diye...
Bu acıyla yaşamanı istiyorum...

Tüm umutları hayat rüzgarına bırakıp gidiyoruz.
Rüzgarı kontrol edemediğimiz gibi,
umutların nereye gideceğini de bilmiyoruz.
Belki bir uçurumun dibine;
belki de bir dağın tepesine...
Sadece umutsuzca izliyoruz! ..

Senden sonrası yok...
Ne planlar yaptım ne de hayaller kurdum...
Sadece seni kaybetme korkusuyla nefes nefes yaşadım...
Ne yazık ki hala yaşıyorum...

Zihnimde hapsoldum;
oradayım hissediyorum...
Ağır düşüncelerin altında kalmış halde,
son nefesimi,
duyurmak için saklıyorum...
Ölmedim;

Sevgiyi bulduğunda ya bağrına basacaksın!
Ya da onu şerefinle sahibine kırmadan bırakacaksın! ..

Yaşadığımız her nefes soluğunda;
karşımıza çıkan olumlu ve olumsuz şeylerin adıdır HAYAT! ..

Ne zaman sorusuna, duygularımı ekledim.. Yelkovanın, akrepten hızlı koştuğunu izledim.. Saniye, görünmüyordu bile.. Bekleyiş, ZAMAN içinde, Çaresizlik, BENİM içimde.. Ne Zaman bitmez bu işkence.. Dört duvar parmaklıklar arkasındayım sanki, git gel, Ne Zaman sorusunun cevabını bekliyorum.. Ne Zaman içimde ki bu soruyu hissetsem, cevap benim çilemdir. Zaman, duygularımı taşısa bile, Korkuyorum, Zaman bitmiyor ama, senin vereceğin cevabın, BİTTİ olmasından..

Gözlerim acıyor;
sabahın ışığında uyanmak istemezcesine...
Yanaklarımda,
geceden kalan gözyaşlarımın çizdiği yalnızlık yolu var...
Ruhumun can çekiştiği bedenimin soğukluğunu,
yatağımın dışında ki dünyanın soğuk yüzü sarar...