Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Umut tarlasına bir fidan ektim;
umudum yeşersin diye..
Umudum ne biliyor musun?
Seninle hiç bitmeyen sonsuz bir mutluluk;
ve o sonsuzlukta yok olmak! ..

Seni sevmek,
senin sevmediğin gibi seni sevebilmek..

Yalanların çukurunda,
başı ezilmeyi bekleyen yılanlar,
Seni yalansız sevmek,

Sen aşkmışsın dediler;
Hayatıma girdiler.
Bende MUTLU ne varsa;
Silip süpürdüler.
Şükrettim halime;
Utanmadan ezdiler.

Sar beni varlığınla;
Üşüten bu acımasızlıkta..
Sar beni sevginle;
Öldüren bu anlamsızlıkta..
Sar beni bensizliğimde;
Döneceğim bir dileğinle..

Sana bir hediyem var.
Her duyduğunda hatırlayacağın;
son sözüm var...
Senden nefret ediyorum! ..

Bakışlarım zamanla anlamını yitirir..
Baktıklarımsa zamanla değişir..
Kısaca senden sonra,
anlamsız bakışlarla,
sevgi yerine,
anlam İfade etmeyen şerefsizlere bakıyorum...

Benim hiç oyuncağım olmadı.. Hayatımı verdiler elime; bilemedim nasıl oynanır! Her yaptığım yanlış hamlede; kayboldu hayatım!

Sadece İNSAN olmak istedim.
İnsanken neden insan olmak istedim.
Kol, bacak, göz mü istedim.
Sadece yüreğimde İNSAN gibi yaşamak istedim.
Doğuşumuzdaki saflığı, ölene kadar korumak istedim.
Ben İNSAN gibi yaşamak istedim.

İstanbul üzüntü şehri...
Herkes güldüğünü sansada bilmez ki;
Her gülüşlerinde yaşamlarından bir şeyleri koparıyor...

Sen hep erkek gözüyle görürsün dünyayı.. Korkacak ve kaybedecek hiçbir şeyin olmadığını bilerek tadarsın her şeyi.. Bir kadının gözüyle göremezsin.. Onun kaybedecek çok şeyi vardır. Çünkü dünya buna göre oynamaktadır. Bilir misin sen? Aradaki bu farkı.. Sen gözlerin kapalı şekilde gidersin amma o gelirken bilmek zorundadır, yüreğinde verdiği doğru kararı.. Kim daha çok fedakarlık yapıyor diye soracak olursanız. İşte burada saklıdır cevabı...