Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Bir baş kaldı,
koca dünya,
İki başa dar kaldı..

Kopmaz denilen,
koptu,

Mutluluk ve mutsuzluk, hayatımızda hep oynadığımız iki karakterdir.
Bana hep mutsuzluk karakterini veriyorsun.
Sense mutluluk karakteriyle hep bu oyunun dışında yaşıyorsun.

Ben deli değilim;
Sadece hayattan geçmişim...

Yorgun düştü bedenim..

Benim için bir çılgınlık yap;
Gidişinin adına DÖNÜŞÜN yaz! ..
Benim için bir çılgın yap;
Dönüşünün adına SEVGİDEN yaz! ..
Çünkü ben seni ÇILGINLAR gibi seviyorum;
Çünkü ben seni ÇILDIRASIYA seviyorum! ...

Hayatın garipliği, sevgisizliğindendir.
O yüzden ben hayata değil;
Hayat bana imrenir...
Çünkü benim sana olan sevgim,
hayata bedeldir! ..

Ben kanayan sevgimde boğuldum,
senin şerefsizliğinde değil..

Buz tutan yüreğim,
sevgimle ısınıp,
hayata döneceği günü bekliyor..

Çok özlemek, çok beklemeye neden olur..
Çünkü her çokun, bir çöktüreni vardır! ..

Haniymiş sevdalar,
unutulmaz anılar..

Bitmeyecek artık,
olmamış aşklar..

Bu akşamki yalnızlık diğerlerinden farklıydı..
Hep aynı dert ortağım değildi sanki bu..
Sen kimsin diye sordukça, o hep susuyordu..
Nerde bana ait olan yalnızlığım..
Nerde her gece aynı şeyleri anlattığım dert ortağım..
Sen kimsin dedikçe, o hep ağladı..

Bir şarkı dilime dolanır.
Ben her ne kadar hareketli söylesem de
hayat hep damar playback yapar...
İçimizdeki coşkuyu hep hüsranlarla gösterir...