Kuzey Nepal Şiiri - Nedim Kaya 2

Soğuk insanı yakarmış
Ne tuhaf bir anekdot.
Her şey böyle bir anda
Tersine dönüyor işte;
Dağlar, şehirler, mevsimler.
Senli sensiz, yerli yersiz ne varsa
Ve nasıl oluyorsa parmak uçların,
Aklımın ucuna değer değmez;
Himalayalar hizalanıyor yüreğimde
Güneyin bir şehrinden
Kuzeyin en tepesine savrulduğum
Yeni bir çağa uyanıyor dünya.

Sen ise, sıcak Akdeniz sahilinde,
Ayak bileklerine değen dalga ile irkildin.
Bu, senin en üşümüşlüğün, ürpermişliğindi.
Güneş yanıklarıydı sızıların,
Yağmurdu yanaklarından süzülen.
Yine de istemezdim
Bunların bile olmasını.
Kederin, derdin, davan olmasın.
Kalbini yakacak bir sevdan bile.
Bir ömür mutlu, sevgisiz yaşa