Kuyunun Dibinden Şiiri - Adil Lida

Üstümdeki kör gölge güneşim oldu.
Artık onu her delen ışık canımı acıtır oldu
Tutunduğum dallar sıcak olsada
İçimdeki serin yüreğe işlemiyor.

Sadece ellerim yanıyor...

Kuyunun dibinde kurbağa olmak
Yeşil, ıslak, gözü patlak sevimsiz.
Öpcüğü beklemek; bir prensesten:
Kuyunun dibinde daha dibe inmek gibi.

Güneşe çıkmaksa feci
Öldürüyor aydınlığın kederi.
Gücüm yok, ben bir kurbağayım
Arabesk yağmurlardır benim şarkılarım
Dindirir tüm acılarımı daldığım hayallerde...

Çamurlu sular içerek kendimden geçerim.
Kendim olmak zor, yakıyor.
Kendimden geçiyorum ömrümden vererek...