Kimsesiz olsaydı bu dünya
Ve sen
Hiçkimsesiz tekbaşınalığın
Kendi kabuguna örtünmüş cevahir sahibi, inci tutkunu sen,
Çıldırırdın eminim..!
Şasırırdın dünü,
Ilkdördünü, ayi ve günü
Ekvator dönencelerini, sessizliğe kayaclanan yüzyılların
Hiç aklında kalmayan silinmiş bir sis bulutu gibi geçer giderdin hücrenden
Sonsuza yakın ve ezelden uzak
Meçhulü farketmeye köhnelere sızan bir avuc Işık artıklarına
Yol bulur,
yorulur kalbiyin filan dagında
Sönmüş küllerde insan arardın eminim,
Kuyumcu biçare
Seyfi Karaca………Aralik / 06
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 15.10.2009 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!