Kuyular kuyular Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Kuyular kuyular uç güvercin uç
in kuyuya

gecenin bi yarısı bir ceylanı bir kuyuya attılar
her yer zifir karanlık hava buz
ısıtır mı ay
kuyuya atılanı

olsa da dolunay

haay haay haaay

güneş vurmayınca ısıtmayınca
ısıtır mı
ay vurmuş kuyuya güvercin havalanmış

kuyulaar kuyuulaaar

gaddardır vicdanısız gözünde yaş olmayan

kuyulaar yılanlı arslanlı kuyular
yapılır mı babaya böyle bir zulüm

vaay vaay vaaay değersiz mi bu kadar insan

dünya berbat bir kuyu
eline ne geçti ifritin soyu
su damlası gibi bir kız

kadın naif kadın ince
titrer zalimi görünce
kadın bu kadar değersiz mi

uç güvercin uç
in kuyuya al kanadına uçur onu
ak güvercin al kanatlarına uçur onu
çıkar kuyudan

dünya bir kuyu
kirlenmiş suyu
yaşatmıyor aşk denen duyguyu

yılanlı arslanlı kuyular

Yüksel Nimet Apel
25.Kasım.2019.Bodrum