Kuyudaki Işık Şiiri - Gülçin Şahin

Bahçede gezerken birden kuyuya düştüm
İçi karanlık her taraf kapalı
Nefes alamadım,bunaldım
Kuyunun içinde bir pencere buldum
Açtım ışık girdi vurdu yüreğime güneşini
Doldu içim sığdıramadım ışığı
Yakalamaya çalıştım ulaşamadım
Karanlıkta vurdu ışık yüzüme
Aydınlandı dünyam sevinçle doldum
Kalp kapımı açtım birden
Karanlıktan içeri aydınlık hayal girdi
Kucakladı beni sardı sıcak güneş
Yüzümü yaktı aldı götürdü mutluluk evime
Oturdum hayal ettim aydınlığı
Anlatmak zor anlatılamaz
Karanlık bile olsa ne yazar
İçimde ışık var
Kuyuya düşsem ne olacak
Gönlümde açılmış pencere var
Bakıyorum pencereden herkese
Sıcak sevgi,aşk var

Hissederim elimle mutluluğu
Bulurum içimde,kendimde
Hayal ederim geleceğimi
Kucak açarım sevgiyle herkese
Dağıtırım sevgimi ellerimle
Sevecek gerçek yare ararım kendimce
Güller dağıtırım sevenlere
Koklasınlar aşkın,mutluluğun gizemini.