ne oradayım
ne burada
kayboluşunun kollarındayım zamanın
heyecansız ve isteksiz ve mutsuz
umutsuz ve yalnız
dökülmekteyim
ne oradayım
ne burada
kayboluşunun kollarındayım zamanın
heyecansız ve isteksiz ve mutsuz
umutsuz ve yalnız
dökülmekteyim
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Şiirler 23 - kuyu Şiiri - Yorumlar
22 Eylül 2025 Pazartesi - 04:36:50
YÜREĞİNİZE SAĞLIK KUTLARIM SİZİ KALEMİNİZ HİÇ SUSMASIN SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZDEN COŞKU EKSİK OLMASIN SAYGI VE SEVGİLERİMLE
şiir biraz irfani ollmalı
fakat değil
nedense
Mevzusu derin,düşündürücü ve anlamlı,
Yüreğinize sağlık,güçlü kaleminiz daima ışık saçsın,ilhamınız gür olsun,saygılar,tam puan, Enver Bilgiç
Çok anlamlı bir şiir...
İçeriği gerçeği bir şamar gibi vuruyor insanın yüzüne...Zaman içinde yok olurken mutsuz , umutsuz, yalnız, aslında bir sigara gibi yanıp kavrulmaktayız için için...
Yüreğinize sağlık efendim...Gerçekten harika bir şiir...Kutlarım...
:)ay gerçekten çok güzel
düşündürücü.
Harika bir anlatım..benden ON tam puan..emeği kutluyorum..İzninizle şiir listeme alacağım..
Dostca kalın..
Kuyu
Ne oradayız
Ne burada
Tam ortasındayız
Zamanın
Dökülmekteyiz
Dipsiz bir kuyuya
Salkım saçak
Heyecansız isteksiz
Ve mutsuz
Ve umutsuz
Ve yalnız
Yok olmakta
Yanmaktayıız
Bir sigara gibi için için
Kavrulmaktayız
Recep Akıl
Böyle durumlarda, insan bir yerlere tutunmak ister, Yusuf (A.S.) ın kör kuyudan kurtulduğu gibi kurtulmak için. Ahir zaman fitneleri sarmış dört bir yanı. Tüm bunlar karşısında sarsılmadan,yıkılmadan ayakta kalabilmek için, tüm direncimizi göstermemiz gerekir. Tebrik, takdir ve selamlarımla.
TAM ORTASINDAYIZ ZAMANIN...TEBRİKLER
hayat bu dipsiz kuyu kutlarım
Derin bir anlam akışı içinde felse tadı içeren bir şiir..
Tolstoy'un itiraflarım kirabında bir bölüm vardır..İnsan bir kuyuya düşerken bir dala tutunur ve fareler gün geçtikçe o dalı kemirir dalı tutan kimi insanlar çaresizliğinin bilincinde dal üzerindeki bala sarılır der ve en sonunda dipsiz kuyuya yuvarlanır..
Aşağı yukarı böyleydi satırlar..Aklıma bu paragraf geldi şiirinizi okurken..Kaleminiz daim olsun..
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta