Ne çok vazgeçmişim kendimden,
Ne çok önemsemişim,
Ne çok sevmişim insanı,
Ne çok ben bilmişim.
Dünya eteklerime dolanmış,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Şiirinizi beğeniyle okurken kuyu adlı şiirim aklıma geldi;
Şöyle başlıyordu:
Ben bir kuyuyum derin mi derin
yosun tutmuş duvarımda çilenin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta