Kuyu Şiiri - Ümit Ay

Şiir yazmayı çoktan bıraktım
O'na yazdıklarımı şiir saymayın
Sokakda bir çocuk çığlığına takılan şiir müsveddesi
-İstanbulun yavuz sularında boğulsun...
Eskisi kadar iyi anlaşılmıyor zaten şiirler
O'na yazmayı bıraksamda öyle
İçimin kuyusuna ne zaman bir ip atılsa keserim kağıt uçlarıyla.
-Yazdıklarımı denize döksem boğazı taşar İstanbul'un
Heyy benim beynimi kemiren aşk sözcükleri, kalbimin içinde boğulun...

Yol yordam görünmez bu kuyunun içinde
Beynimle yazdıklarımı saymayın.
Belki aydınlıktır ilerisi, yürürsem eğer güllerin dikeninden koymayın.
Korkuma takılan ayaklarım, beni Yusuf bırakmayın...
Zindan bırakmayın...