Kış Şiiri - Ümit Ay

İşte yine erdi muradına kış.
Güvercinler kanatları arasına aldı üşüyen gerdanını
Yollar mı buzlu, güvercinler mi yorgun getirmez fermanını.
Kara gözlüm… biraz yağmur, biraz toprak kokusuyla yolla dermanımı..
Üşürse ruhumdur kimene, ağlarsa kalbim.
Ben beklerim, beklemekte sevdaya dahil
Hâlâ rüyalarda okşar da durur seni kalbim.
Ah benim bu gamsız kalbim, ya delidir, ya cahil…

İşte, bir ay daha topladı bavulunu,
Ne kış geçti, ne üşümek.
Ve kaç mevsim oldu gözlerim gözlerine değmedi
Ömür geçti, çiçekler hâlâ gelmedi.

Halbuki ben kendi mevsimimden bahsediyorum.
Çiçekler niye gelmedi…?