Kuytu köşe Şiiri - Salih Melikoğlu

kuytu bir köşeyim
çare değil yalnızlığıma
sokak lambaları
uzatsam ellerimi üşürsün
avuçlarımda
gece ayazları
susmasını becerebilirim
dudaklarımda
sır odaları
ne güneş gördü pencerelerim
ne de perdelerim sevdaya aralı

kuytu bir köşeyim, izbeyim
kimi kimsem yok
çekip gitsem
yine kendime dönerim

kuytu bir köşeyim
inmez omuzlarımdan gece yarısı
ne sabahım sabah benim
ne gecelerim ay ışığı