'gözüm tutmadı bu uykuyu
rüyadan çok yalandı sonu'
beceriksizce sarılmıştı halbuki
sanki ilk kez kabus görür gibi
yavaş yavaş açarken gözlerini
perdeledim dudaklarının güzelliğini
işte o zaman anladı terk edildiğini
'uyuduğumu sanırdı gece
bense sadece rol yapardım
gündüze mahçup düşmesin diye'
çarparken kapıyı kanlar arasından
bir gülümseme fısıldadı sanki ardımdan
ölüm galiba böyle birşeydi
ne zaman geldiğini ne katil
ne aşık bilirdi..
ve ne zaman biteceğine aşkın
sadece ölüm karar verirdi
'gülümsedi arkasından ruhum
nasılsa cehennemde görüşecektik
ve ölü yüzüme yansıdı huzurum
evet..ikimizde katildik'
Kayıt Tarihi : 25.5.2011 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!