Kuytu Şiiri - Hakan Karaduman

Zaman pastasından kesilen ince dilimleri tüketir,

Yaşamak değildir nefesindeki neden;

Zaman üstünü örter, bazısı eteğinden çeker,

Örtünce bir ölü gibi boylu boyunca hareketsiz,

İncelir kalın perde, uzar; bazılarına karanlıktır,

Bazılarına en kuytu karanlık köşedir aydınlık.

Onca zamanlar bedenlerde sıkışır kalır;

Yıllar günlerce akar boşluğa,

Sebepsizce beklerken ölüm,

Yalnızlıklar iner merdivenlerden aşağıya…