Kutuplara Yürüyerek Gidenler

Yürüyerek kutuplara gönderilebilir insanlar
Sorgulanmayan düşünmeyen sevilmeyen insanlar
Kafaları yerde sessiz sessiz gidebilirler
İkna etmek kolaydır çok da yaşamazlar
Yirmilerinin sonunda ölürler
Ağızları iyi laf yapar fazlaca konuşurlar
Hayal kurmayı bilirler
Kurduklarının hayal değil hedefleri olduklarını bilmezler
Hiç uzaya gitmek istediler
Kitapları değersiz görüp yazarlara tekrardan sorarlar mesleklerini
Kutuplara doğru bir adım daha
Para için yaşarlar
Sonsuza dek sürecekmiş gibi bu yaşam
Ev almak isterler ya da ev bırakmak
Şairlerden hoşlanmazlar
Tarafları olduğunu idda ederler
Şikâyet etmekten korkarlar
Değişmek istemezler
Yeni bir sayfa açmak imkansızdır artık
İşten gelen babanın getirdiği çikolatayı özlerler
Kendi elleriyle topladığı mantarları
Değişmek istedikleri bir dünya yoktur onlar için
Geçmişi hatırlama çabası vardır sadece
Kutuplara doğru bir adım daha atarken