Kutup Yıldızı Şiiri - Şevki Çiftçi

Bu asrın müceddid’i söyler hakikatleri,
Aşk tohumunu eker, yitik sevdalar susmuş,
Çeviriyor bir rüzgâr hayat sayfalarını,
Sararan yaprakların hercai rengi solmuş.

Ona bakan yüzünde tebessüm açar lakin,
Zebun muş, fanilere, insan, altüst oluyor.
Sarılıp kırık dökük hatıralar visaline,
Tek gözüyle bakarak, vuslatı unutuyor.

Ne yana bakarsan bak, kanadı kırık bir kuş,
Gerçeğe kör olanın akıbeti soluyor.
Dikmeli sin sonsuza dilden çekirdekleri,
Ebediyet iklimi akıbeti soluyor.

Ve kutup yıldızında iman hakikatleri,
Firdevs’in kucağında, billûrdan bir ahenktir,
Nakış nakış işlenir, kalbin göz bebeğine,
Öyle bir hakikat ki, lâl olana söyletir.