Kutup Güldane Şiirleri - Şair Kutup Güldane

sen suskun
ben kırgın
aşkı sürgün inatlar
hüzünler diz boyu
kırık kalır kanatlar.
boynu bükülmüş

Yine özlemin tüter gözlerimde
Sensizliğe yaktım bir sigara

Elimde kalan
son hatıra resmine bakarken
Daldım yine hayallerin derinliğine

Ey kızıl'al,sen'ki ecdadın,kanısın.
Ey hilal,senki gecelerimi aydınlatan şavk'sın.
Ey yıldız,senki göklerde, neferlerin temsilcisisin.
Bölük bölük,küme küme.
Göklerde hep dalgalan, büyük bir haşim'ile.
Kürd'ü,lazı,çerkez'i türk'üyle.

HERKES ŞAİRDİR

yazan şairdir
insanın hayatı bir şiir.
bazen hüzünleri yaşar
bazende sevinçleri.

Kapıldım boş bir hayale
Sevmekten düştüm bu hale

Deli gönlüme saplandın
hançer gibi
kanıyor yaram görünmez

Neden ağarıyor saçlarım, neden.
Senin derdindenmi?
Yoksa sevdandanmı!
Çektirdiğin çiledenmi, bilemiyorum.
Dedilerki bana.
Beyazlayan saçın!

Ben suskunluklarıma sustum,
Sana değil.

Ben talihime, bu çilemekızdım.
Sana değil.

Yağmurun sesinde, senli davet var.
Damlar, dam/lar, özlemler seni yar.
Hasret, yapışmış tenime saçak,saçak
Düş/lerde umut, sırtı keskindir bıçak.
Ruhum firarda kalır,ıslak gözlerim kaçak!
kutup güldane.şairin kırık kalemi

bir yanım cehennem

bir yanım cennet

cehennemde yanmadan

*Yürekten gelen*

yürek yarasına, açanı sürmek gerek

yürekten gelen cümlelere saygıyla eğilmek gerek.