yıllardır
yan yanalar,
yosun tutmuş kutular.
içlerinden bir kutu
hep aynı şeyi fısıldar;
kurtar der.
beni
kurtar.
Kayıt Tarihi : 15.4.2010 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sn. Tayyibe Atay'ın ' Kutu kutu İstanbul' şiirindeki kutuların düşündürdükleri..
ki
içinde inciler,boncuklar,küpeler..
içinde kuyruğu top tavşan
çıkıp
koşacak birazdan!..
:)))))))))))
sevgiyle....
insan çığlığı saklanıyor.
kutulara konulan
mücevherler de
aynı derdin derdindedir
böyle...
'kutu kutu pense,elmamı yerse' diyen çocuk oyunu geldi aklıma,oynamak istedim ama,çocuklar alamadı beni arasına...büyüdün dediler,hatta bunadın dediler,hatta yanımıza bile gelme dediler bana....
ağladım beh:))))))
sevgi ve selamlarımla,kutluyorum dost.....
ŞEHİR
allahtan pencereler açmışlar içi sıkılan evlere
pencereler olmasaydı
nasıl gezerlerdi
karanlıklarda
ayağa kalkmış büyük böcekler
nasıl tırmanırlardı
merdivenlerden
tahta evler eski kutulardır
apartmanlar yaldızlı nisan şekeri kutularıdır
içinde siyah ve sarı başlı böcekler oturur
başka küçük bir kutudan
uzaktaki başka böceklerin
cızırtılı seslerini duymaya meraklıdırlar
sevgilim bir böcektir
taşdan duvarlar içinde
karafatmalarla yaşar
beş senedir getirdiğim şekerleri yiyip
elimi ısırmıştır
karafatmalar onu benden ayırdılar
o şimdi bana küsülüdür
kutu duvarları içinde
asaf halet
TÜM YORUMLAR (4)