Kutsi emanet Şiiri - İlyas Kaplan

ubudiyet toprağına attığım tohumlar gibidir
kalpsiz secdelerim
mahbubiyet denizine akıttığım nehirler gibidir
arsız isteyişlerim
miracın göğüne dal budak
salkım saçak uzattığım ağaçlar gibidir
dilsiz dualarım

kutlu bir titreyişin
derin bir ürperişin
yüce bir haşyetin
göğsümüze dokunan rüzgarıdır bu emanet
Hakkın hatırını
her şeyin üzerinde tutmanın
silinmez mührüdür
haksızlık karşısında direnmenin
aşılmaz dağıdır hatırası
kutsi bir emanettir

canlar feda ederek
hayatları gözden çıkararak
ayakta tutulan
yüce bir gerçek vardır ki
o gerçek şimdi
yaşayan yüreklere emanet

sevgilinin teveccühünü yüzüne devşiren güle
yüzümüzü sevgilinin vechine çeviren güle
güllerce salat
yüzlerce selam ettik
bir şeyi isimlendirmek
kendimizi onunla ilişkilendirme yoludur
isimlendirmediğimizin varlığının farkında değiliz

yüz buldumsa varlığa senin yüzünden efendim
yakınlığından seslenirim
söz oldumsa Var Eden'e sana inen sözden efendim
yakınlığından nefeslenirim
yüzlerce salat ve sözlerce selam efendim
sözümü miraca eriştiren efendim
sesimi duaya yetiştiren efendim
yüzümü secdeye bitiştiren efendim

şükür ki bu paslı dudağa emanettir
sana verilecek selamlar
şükür ki bu kirli dile değmektedir
sana edilecek salatlar
sesimi çoğaltan
sözümü yükselten
aczimi ve fakrımı
Kadir-i Rahim'in dergahına taşıran
dua göğüm efendim

alem senden nur alır
senden nurlanmayan her şey karanlıkta kalır
muhabbetlerin hepsi seninle muhabbettir
sevmelerin cümlesi senin hatırına gerçekleşir
doğurmuşlardan kimse senin gibi değildir
doğurmuşların hatırı senin hatırına sayılır

anam babam sana feda olsun ey muhammed...
hitabının biricik muhatabı
unuttuklarımızı hatırlattı
unuttuğumuzu da unuttuğumuzu
ve bu yüzden asla hatırlayamayacağımızı hatırlattı
en çok unuttuğumuz şeyi
nefsimizi hatırlattı
en çok da nefsimizin kötülük edebileceğini
unuttuğumuzu söyledi

bu yüzden
dünyanın gözünden kurbanlar düşer toprağa
dünyayı düşürür gözlerinden kurbanlar
gözyaşı gibi
dünyanın en değerlileri verir kurbanları
en değerliler kurban diye alınır
belli ki her can
kurban olmaya değmez

çünkü tarlanın hasadı için
toprağa değerli tohumlar düşmelidir
ibrahim’in ismail’idir kurban
yakub’a yusuf’tur kurban
zekeriyya yahya’sını ekmiştir toprağa
imran ailesi meryem’ini adamıştır
meryem isa’sını nezretmiştir
kurban diye doğurmuştur

çünkü dünya dünyadan ibaret değildir
dünyayı dünyadan ibaret bilenlerin
dünyadan ötesine körelenlerin
hesapları tutmaz
onlar hasat mevsimini bilmezler
onlar Allah’tan
ahret gününden ümitlenmezler

redfer