İnsanın insana muhtaç olduğunu o söylemedi
Attila İlhan’dan bana bir şiir okurken
Bunu ben anladım.
Tam da yalnızlığı sevdiğimi söylemek üzereyken anladım
Oysa korkuyordum,insanlar kaçmam gereken öcülerdi
Ve ben tek sığınağımı köşe bucak arayıp bulurdum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
derin dolu ve güzel bir şiir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta