Kutsal Yükün Hamalları...

Uymaz hiç anlaşılamadığını düşünmek,
Gönül taşıyan kutsal yükün hamallarına,
Keder ağaçlarından gülücükler devşirmek,
Takabilmek insanımın yanaklarına,
Biz bu kutsal yükün gönüllü hamallarıyız,
Yaşamak bir orta alan biz kenarlarıyız…

Bize düştü kutsal haberciliğin devamı,
Dikenin baskısı altında gülün dramı,
Yüreği her dem yakan bu güllerin feryadı
Çıldırtan renk ve kokusuyla duyulur tadı,
Yakınmak yakışmaz, yoktur böyle lüksümüz,
Taşıdığımız bu yük, inancımız, özümüz…

Sen uyanamamışsan olmaz sanma sabahlar,
Her sabah güneş doğar suya düşer hesaplar,
Vah! Tecrübesini anlayamamışsan dünün,
Esir düşmeyen, tadını bilmez özgürlüğün,
Var eden böyle demiş biz deneni yaparız,
“Leb” dedirtmeyiz can’a Leblebiyi anlarız…
67
Bizler vesileyiz dostum, ben, sen hep vesile,
Tekrarı mazinin karışamam gerisine,
Bana söyleten, söyletir kırk’a yedisine,
Başka vesile yapar şerh koyar hepsisine,
Ne mükemmel bir düzendir bu böyle Allahım,
Kırık taş içinde böceğe hayret kalırım…

Programlı bu böcek ne yiyip ne içecek,
Bunları düşünürken yıllar gelip geçecek,
Bunları düşünüp her an helak olurum,
Zulmün karşısında yıllarca Dim dik dururum.
İşte dost erenlerim düşündükçe bunları,
İlahi cümleleri hafızamda bulurum…

Alaçam-2006