Ey peri masallarında anlatılan,
Rüyalar ülkesi.
Ey cennetler cenneti ve daha ötesi
Ölümüne taptığım kutsal sevgilim.
Hüzünüm,kederim,özlemim ve hasretim
Ey Karadeniz ey memleketim.
Bilmem farkındamısın yokluğumun,
Beni işitiyormusun bilmem.
Ama haykırışım sana.
Haykırışım kızgınlığımdan değil.
Dargında değilim.
Düşmanlığımdan asla.
Ruhum benliğimi aşmış akan seller misali,
Dizgin vuramıyorum duygularıma.
Kıskanıyorum seni benden bile çılgıncasına,
Öyle ki üzerimde hiçbir varlık yaşamasın.
Taş üstünde taş kalmasın benden sonra,
Kopsun fırtınalar,denizler taşsın.
Dalgalar çarpsın dağlara.
Balıkçılar sefere çıkmasın.
Tulumcular tulum çalmasın birdaha,
Üzerinde horon tepmesin delikanlılar.
Giyinsin karaları yas tutsun,
Analar,kardeşler ve bacılar.
Ağlasın kainat,matem tutsun gökyüzü.
Ay doğmasın,güneş doğmasın,dursun dünya.
Kötü bir karanlık çöksün her yere.
Kıyamet koparcasına.
Adem Karagöz
22/02/1999
Kayıt Tarihi : 16.4.2007 18:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!