Kutsal Pusu Şiiri - Ateş Han

Artık seni kurtaracak bir bağ kalmadı adalet çökmüş gözlerin gerçekliği ararken
Kurtlar ulurken battı güneşin savaştın büyük fırtınayla ama kaybettin
Oysa parlayan ışıktın kazanırken
Yaşam seni ansızın düşürdü şeytanın yalanıyla hakikat buhar oldu avuçlarının arasında
Sarsılmaz ruh kırıldı tehdit altındasın tüm kalelerin baskın yedi
Tüm zaferlerin yaktığın çılgın ateşler özgürlüğün kül oldu
Kutsal pusu buğusuyla sardı krallığını boğuyor tüm nehirler ordularını
Kalk ve toparlan kalk ve toprakla yıkan
Titret düşmanı çığlığın yankılansın göğe doğru inanç işlesin tüm askerlerine
Gece ve parlak ay aşkına bulut ve su aşkına toza dönüşmeden zaman bitir onları
Şafakla yazgını yaşa şafakla sal ateşi meydana nefes aldır yıkık yurtuna
Son savaşın bu kurtar halkını açlıktan yoksulluktan
İşte böyle doğuyla batı yerle gök
Zaman ılık nefesiyle okşarken bir anne gibi ırkları büyüyor medeniyetler kılıçla ve kanla