Kutsal Çınar Ağacı Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gölgesi tüm dorukları, vadileri, yamaçları, dereleri dolduran
Kocaman gövdesiyle adına “dünya” denilen
Şu devasa gezegene sarılan
Köküyle
Toprağa tutunan
Yağan yağmurlardan
Sıcak güneşten güç alan
Uzun boyu göğe ulaşan
Tanrısal güce sahip
Kalın gövdesiyle
Hep
Kötülüklerden
Kendini koruyan
Sıra dağlara
Düz ovalara
Dizilip anıtlaşan
Uzun yıllar yaşayan
Fakat asla yaşlanmayan
Güzelliği nice şiirlere, masallara konu olan
Yaz aylarında altında, serin anlar yaşanılan kutsal çınar ağacı
Kor-ateş olsa da şu acım! Sende ötüşen kuşları dinlemek ne güzel

Ey sincaplara, kelebeklere yurt olan köklü, asil koca çınar ağacı
Sende de bende ki gibi, tutulası büyük bir yürek var
Tanrılar kralı Zeus
Bile
Senin kadar yaşamazken
Bir anne
Ya da bir yar gibi
Her yerde
Kollarını sere-serpe
Yaşama açan
Gölgesinde
Nice düşler, hayaller kurduğum
Bir avuç küle dönen şu yaşamıma
Zalimlerin sıktığı kurşunlar acıttı ciğerimi
Her mevsim heybetli, her mevsim çok güzel kalan çınar ağacı
Ne olur ne olur aç kollarını sar beni, bir nebze de olsa şu derdimin ol ilacı

Şaşkınlığı yaşayarak umutsuzluğun dibe vurduğu, anlardayım ben
Sende Kürdistan’ı, sende doğduğum yeri gördüğüm
Sende Mezopotamya’yı yaşadığım
Şu sabahın ilk şafak vakti
İçimdeki ıstırabı
Yaşadıklarımı
Şu payıma düşen
Dayanılmaz acıyı
Zulmü
Yoksulluğu
Beni saran toz-bulutu
Ülkemde sürgün oluşumu
Bir anlatsam sana, kocaman gövdenin kovuğuna sığındığım çınar ağacı

Ey hep umut dolu, yaprakları zümrüt yeşili, gövdesi yosun bağlayan
Ben, hüzün rengi sarıyı hiç görmedim sende
Peri kızı gibi narin
Her anı tarih
Her dalı güzel olan
Kokusu sanki
Yar kokusu
Kabuğu yaşamın
Mühürlü belgesi
Ey hayranlık duyduğum
Meyvesi olmayan
Asırlık çınar ağacı
Duruşu kadim
Özü halim, bazen üzgün, bazen sevinçli
Her hazan, yaz her bahar yüreği güzel kalan, ulu çınar ağacı
Hep yeşersin tüm yaprakların, hep uzansın o tüm dalların, çok sevdim seni

Mehmet Çobanoğlu
17.07.2017
İstanbul