Muhterem büyüğüm İsmet Macit Bey’e...
İlklerle aynı safı paylaşmak düşer bahtımıza
Sonsuzluğa kanat çırpmak düşer, omuz omuza.
Mânevi âlemlerden perdeler açılır birgün
Eller, -dupduru- yerden semâya saçılır birgün
Ter ü tâze bahar çiçekleri sarar her yanı…
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta