Takılıp kalmıştı; iş, aş, eşe,
Donuk hayatında, yoktu neşe.
Tünek evlerde ziyaya hasret,
Hezeyanlı ruhuna çökmüştü kasvet.
Bir gece maveradan geldi ses,
Çözüldü kelepçeler, açıldı kafes.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
