Gecenin karalığında Leylanın gözleri
Leyla bir sihir gibi kelimelerimde
Ben Leylayı kaybettim
ya da onu yeniden şekillendirdim
Ya o kayıplarda şimdi
yada ben boşuna aramaktayım onu.
Biz hakkını verenleriz aşkın
yaşamayı hiçe sayanlarız aşk uğruna
o gerçek inanmışlarız
Biz asırlardır sevenleriz
kül olmayan yanan yüreğimizle
Yazmak istemiyorum bu saatte bu şiiri
ne kendime ne de sana
ayrılığın akşamında
bu karanlığa bürünmüş kentin
tek aydınlık kalmış
bu yadigar evinde...
Çaresizlik
Aşık olduğunuz anda başladı.
Karanlık
İçinizdeki saflık beraber bastı
Sevinciniz
Bir kıvılcımla yaktı her yerinizi
Sendin O! Değiştiren hayatımı
Sendin O! Kalbimi durdurup,kendince çalıştıran
Bendim O! Heyecanlı yapan bu sevgiyi
Bendim O! Anlamsız gidişine dur diyen
Bizdik O! Aşk dolu şiirlere konuk
Bizdik O! Yağmurlu bir günde son sözlerimizi söyleyip hatıralara gömülen
En anlaşılmaz varlıktır insan
Hem seven,hem nefret eden
Birileri gülüyordur şu sıralar
Birileri de eriyordur zamanın kızgın yağında
Bir dengesiz terazidir bu dünya
İhtiyar bir hayalet gibiyim
bu gamsız saatlerde
Geri gelmeyecek saatler
zaten kalmadı güzelliği
eski çehrelerin
Bu karanlığın biteceğini bilsem
Eskiyecek ay'ın yıldızları doğuracağına inansam
O zaman anlatabilirim
yılların benden aldıklarını
Bu gece yalnızlık ve ümitsizlik
"Hangi cümle anlatır;
Hangi kalem yazar seni Anne "
Adın dilime düştüğünde
İncileşir gözyaşlarım
Buğulu bakışlarımda ki özlemin
Gönlümde ince bir sızı oldu tüm şehir.
Ne yana baksam geçmişimden bir akis,
Ne yana gitsem burcu burcu o koku,
Ve ne yana dönsem tebessümüme düşman bir gülüş!
Yere göğe sığdıramıyorum bu gönlümü anne,
Yorgun kalıyor bu şehirde nefeslerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!