Küsüm Ben Şiiri - Muhammet Ayaz Göler

İçine düştüm, toprağımı kazdılar
Ay ışığında denize tohum saçtılar
Değirmen çarkı gibi oldum
Feleğimi bin yerden buldum
Belki bunlar o kız içindi
kaybolan çocukluğumun sonunda
Küstüm ben, gelen bahar aylarına
Neşesi kalmadı artık, kırgındır çicekler.

Söküp attılar, tüm yıldızları boşluklara
İçlerinde kimler vardı, benden başka
Küstüm ben, bu deverin güzel kızı
Geride bıraktım yağan yamur ile karı
Yureğim bir cam gibi inceydi kırıldım
Bilmem beni parça parça kim topladı
Yürüyenlere bir yoldaştım oysaki ben
Yolların hevesi yok, gitmiyor gidenler.