Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çoğaldığın da
azaltmaya
azaldığında da çoğaltmaya uğraşıyoruz gülüşleri
küstürülmüş bir çocuk yüzü yüreğimizin bir yanı
o zaman bütün ayrılıklar kötü bir oyun olmalı
aslında
taşımalı hergün yakasında
insan sevinci
kurumayan bir çicek gibi
kutluyorum
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta