Ayaklarım prangalı
Sabitlendim dört duvar arasına
Dertlerle, çilelerle cezaya çarptırıldım
Suçum sevmektir ölesiye
En derinden bir güzele
Ne selam var, ne sabah
Nede umut dolu küçük bir haber
Küsmüşüm ben dünyaya
Küsmüşüm sevgiye ihanet edenlere
İdama mahkum oldum ben
Bir güzele gönül verdiğimden
Söz hakkı verilmedi bana
Avukatıma bile gerek görülmedi
Savcı, hakim hep birlikte
Kesin kararı veriverdiler
Turhaniyem çaresiz kaldım
Boyun büktüm kaderime
Onun için küskünüm dünyaya
Kayıt Tarihi : 30.10.2005 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!