Küstüm Şiiri - Ömer Kara 2

Yalın kılıç olup üstüme gelme
Bağrıma bastığım kullara küstüm
İster yüzüme dur; kadrimi bilme
Yaşadığım kahpe yıllara küstüm

Bir zamanlar dağlar başı kar idim
Güneş vurdu gözlerime eridim
Gururumu geçtim sana yürüdüm
Sana kavuşmayan yollara küstüm

Bu sevdadan dönmek bana ar geldi
Güller soldu nasibime har geldi
Mecnun oldum koca çöller dar geldi
Şevk ile tuttuğum dallara küstüm

Senden başkasından gözüm olmadı
Yokluğundan öte bir şey kalmadı
Gittiğinden beri yerin dolmadı
Boşlukları saran kollara küstüm

Seymani der, düşüp bizar olmuşum
Kaybettim kendimi arar olmuşum
İnsanlara neden ağyar olmuşum?
Hatırımı soran dillere küstüm

17 Kasım 2005-İstanbul

Kul Seymani