Ne kader den güldü ne aşktan güldü
Hep sabredip durdu küstüğün adam
Hangi yöne dönse fırtına gördü
Hiç göz açamadı küstüğün adam
Sen benden kaçtıkça ben mecnun oldum
Sen sitem ettikçe ben kerem oldum
Her kaş çatışında ömrümü yoldum
Sana kör kütük o küstüğün adam
Kimi gün boğuldu gözyaşlarında
Kimi gün kayboldu kendi canında
Musallaya bir gün konulduğunda
Senden tek şey bekler küstüğün adam
Nevzat Güzeldere
Kayıt Tarihi : 3.11.2017 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!