Küstü Şerefsiz Şiiri - Taner Karataş

Küstü Şerefsiz

Kırk yıl sırtımda taşıdım
İndirdim küstü şerefsiz
Yarası varmış kaşıdım
Sündürdüm küstü şerefsiz

Sanki ekmeğini aldım
Sanki sanatını çaldım
Sanki selamına kaldım
Sindirdim küstü şerefsiz

Bilemedim davasını
Anlamadım havasını
Gören sanır yuvasını
Söndürdüm küstü şerefsiz

Şiştikçe dönmüş şişeğe
Kudurmuş dönmüş fişeğe
Attan indirip eşşeğe
Bindirdim küstü şerefsiz

Bilemedim emeli ne
Sahip çıkamaz diline
Su bağlayıp temeline
Döndürdüm küstü şerefsiz

Ey utanmaz kalbi zifir
Ey arlanmaz bre kâfir
Yakışır mı sana küfür
Dindirdim küstü şerefsiz

Mizani’ye açtın yara
Şimdi düşün kara kara
Seni yazdım ol settara
Gönderdim küstü şerefsiz

Ozan Mizani (Taner Karataş)