Demir’i tavında
Dövdüler.
Suyunu soğuk verdiler.
Eritip ışığın küspesini,
Karanlık bir odaya serdiler.
Bilmediğim bir hazırlık,
Un çoktan kavrulmuş.
Yolculuksa tek kişilik.
Cenazemde beni, sevmedikleri
Kadar sevdiler.
Kayıt Tarihi : 28.1.2020 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zerrin Zengin Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/28/kuspe-2.jpg)
Ne varsa...
Yaşarken niye "gözleri ela" demezler ki?
Çok iyiydi..
Tebrikler Zerrin Hanım..
Çok teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için
TÜM YORUMLAR (1)