Küsmeye Gör Şiiri - İrfan Özcan

Duydum…
Durdum…
Duruldum…

Gitmeye gör bir tanem;
Gözlerin gözlerimden gitmeye görsün
Kör bir giyotine düşer başım
Ellerim boğazıma sarılır
Biliyorum…
Biliyorum ki; un ufak olur hayallerim
Bütün düşlerim üstüme devrilir de
Huzur hüzün doğurur
Şiirime kan doğranır
Gitmeye gör bir tanem…

Susmaya gör bir tanem;
Şehir susar, şiir susar
Mızrap kırılır, lal olur türkülerim
Ses gider, sis gelir…
Sevda sözcüklerim kavrulur
Rüzgârlarda savrulur gider sevincim
Dilim en ince yerinden kırılır
Susmaya gör bir tanem…

Küsmeye gör bir tanem;
Sözcükler de küser, mısralar dilsiz kalır
Sığınaklar yıkılır kâbus olur kuytular
Mezar olur dört duvar…
Güneş kaybolur, bulutlar konuşur
Simsiyah damlalar düşer de gökyüzünden
Sellere kapılır yollarım
Sellere kapılırım
Küsmeye gör bir tanem…

Gidersin, simsiyah bir gece kalır arkanda
Susarsın, ahvalin konuşur mısralarda
Küsersin, bir adam –sessizce- ölür burada

Anladım…
Anladım…
Anladım bir tanem! ...