Her cemre düştüğünde üşüyorum ben.
Ve her nefes aldığımda içim acıyor artık,
İstanbul dendiğinde aklıma ilk sen geliyorsun o günden beri,
Uykuda gelen ecelsiz bir ölüm gibi tutunuyorum hayata,
Özlemime isyan katamam, küsersin bana…
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta